میزان پشیمانی زنان عقیم شده مراجعه کننده به مراکز بهداشتی ـ درمانی تبریز

زمینه و هدف: یکی از روش های مؤثر در تنظیم خانواده، عقیم سازی زنان می باشد. تعدادی از زنانی که عقیم سازی را انتخاب می کنند، ممکن است به نوعی سندرم نوروتیک مبتلا شوند که به صورت درد، افسردگی، خود بیمارانگاری و نگرانی جنسیتی تظاهر می نماید. نظر به اینکه اختلالات روانی به عنوان یکی از پیامدهای طولانی مدت عقیم سازی مطرح می باشند، که در رأس آنها، پشیمانی بعد از عمل قرار گرفته است، پژوهشگران بر آن شدند تا مطالعه ای با هدف تعیین میزان پشیمانی بعد از عمل، درخواست برگشت باروری و اقدام به عمل برگشت زنان عقیم شده و نیز با اهداف فرعی تعیین میزان افسردگی و اضطراب آنان و عوامل مرتبط انجام دهند. روش بررسی: مطالعه از نوع توصیفی ـ تحلیلی بود که 150 زن عقیم شده طی 10-1 سال اخیر، به روش نمونه گیری تصادفی خوشه¬ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده¬ها، شامل 2 پرسشنامه بود. پرسشنامه 1 در مورد مشخصات افراد مورد پژوهش و سنجش پشیمانی بعد از عمل بود. پرسشنامه 2 سئوالات استاندارد افسردگی و اضطراب زونگ را شامل می شد که بوسیله واحدهای مورد پژوهش تکمیل و سپس داده¬ها توسط spss نسخه 5/11 آنالیز شد. نتایج: در این مطالعه، میزان پشیمانی بعد از عمل زنان عقیم شده 6% و درخواست برگشت باروری آنان 7/2% بود. هیچکدام از افراد مورد پژوهش، اقدام به عمل برگشت باروری ننموده بودند. همچنین یافته¬ها نشان داد که به ترتیب 3/13% و 7/24% زنان عقیم شده، دارای درجاتی از افسردگی و اضطراب بودند. میانگین نمرات افسردگی و اضطراب زنانی که استراحت کافی را به دنبال عمل ذکر می¬کردند، به طور معنی¬داری پایینتر بود (به ترتیب 008/0=p، 02/0=p). نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر و تفاوت های شخصیتی و قدرت سازگاری افراد در مواجهه با تغییرات، اهمیت مشاوره قبل از عمل و سیستم پیگیری بعد از عقیم سازی در جهت ارتقاء سطح سلامت روان زنان را به خوبی بیان می کند.